Βήμα 1ο: Κόψαμε καλάμια. Τα ενώσαμε με καλαμάκια από σουβλάκια αλλά μας βοήθησε και η κολλητική ταινία!

Βήμα 2ο: Η Ελένη, ο Τάκης και ο Χρήστος εν δράσει. Εντάξει, ο Οδυσσέας δεν είχε ηλεκτρικό τρυπάνι...

Βήμα 3ο: Καθαρίζουμε και άλλα καλάμια. Στην παρέα ήρθε και ο Γιώργος.

Βήμα 4ο: Δένουμε με σχοινί τα πρόσθετα κομμάτια. Η κόλλα απαγορεύτηκε δια ροπάλου! 

Εμφανίστηκε και ο Πανορμίτης που πάντα καθυστερούσε!

Ήρθαν και ο Γιάννης και ο Κλάιντι να βοηθήσουν.

Βήμα 5ο: Απολαμβάνουμε ένα καλό στάδιο και καμαρώνουμε.

Να και δύο πιο κοντινές όψεις της κατασκευής.

Βήμα 6ο: Το κατάρτι τοποθετήθηκε σε φάση που η φωτογραφική μηχανή απουσίαζε..οπότε να έτοιμο το αποτέλεσμα.

Βήμα 7ο: Στο σημείο αυτό μελετάμε τη διαμόρφωση της πλώρης.

Βήμα 8ο: Τελικά αποφασίστηκε να κοπεί.....

και να δοθεί η ακόλουθη μορφή....

Βήμα 9ο: ..και ήρθε η ώρα για το πανί. Ήρθε και η Νικολέττα για να βοηθήσει.

Βήμα 10ο: Ο Γιάννης και ο Πανορμίτης προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο της μίνι ραπτομηχανής!

Βήμα 11ο:..και αφού βρέθηκε λύση, δέσαμε το πανί, μετά από συνεδρίαση και προβληματισμό,

και..."ανεβάζουμε πανιά"...

Βήμα 12ο: Άλλη μια συνάντηση τελείωσε και "ιδρωμένοι" καμαρώνουμε..και πάλι!

Βήμα 13ο: Και αισίως βρισκόμαστε στη φάση που σχηματοποιούμε με έναν δικό μας τρόπο τα πανιά. Επιστρατεύτηκε για τον λόγο αυτόν η ροδοδάφνη και με ένα κοπίδι... 

.....πήρε την ακόλουθη επιθυμητή μορφή.

Βήμα 14ο: Μετά ράψαμε τα ξυλαράκια στο πανί..

για να γίνει τελικά έτσι...

Βήμα 15ο: Ελέγχουμε αν είναι όλα όπως τα υπολογίσαμε.

Βήμα 16ο: Προχωράμε τώρα για το πηδάλιο και τα κουπιά.

Βήμα 17ο: Η Σίντυ διαμορφώνει κατάλληλα τα ξυλαράκια....

Βήμα 18ο: Ο Τάκης προτιμά τη σύγχρονη τεχνολογία..

και ο Γιάννης προβληματίζεται για το πως θα τοποθετηθούν τα κουπιά

Εν τέλει βρίσκουμε τον τρόπο.

Βήμα 19ο: Βγάζουμε φωτογραφίες και καμαρώνουμε.

Ενώ δοκιμάζουμε και κατά πόσον τα κουπιά θα μας πάνε μακριά!

Βήμα  20ο: Ήρθε και η ώρα του Οδυσσέα.

Ουοπς! Τελειώσαμε! Ούτε και που το καταλάβαμε..Η σχεδία μας με καμάρι "αιωρείται" στο γραφείο του διευθυντή για μας θυμίζει ότι το "ταξίδι" είναι εκεί, δίπλα μας και μέσα μας.